Opis:
Przestrzeń wystawy Genesis przemawia językiem barw, symboli, świateł i kształtów przenosząc widza w świat wyobraźni. Błękit i czerwień. Błękit symbolizuje to, co wykracza poza zmysłowe poznanie. Czerwień jest symbolem ciała ludzkiego, energii, odwagi, wigoru, namiętności, szczęścia, zdrowia i choroby. Czerwień jako prowokacja. Zerwanie zakazanego owocu sprowadziło na ludzi śmierć, a więc niejako po popełnieniu grzechu, pojawiają się starość i lęk przed śmiercią. Błękit, kolor boskości niebiańskiej, daje nadzieję na spokój. Kolor nieskończoności i ogromu przestrzeni.
Malarstwo służy tutaj jako medium do realizacji zjawiska percepcji zmysłowej w drodze do samopoznania.
Ingerowanie delikatnością struktury instalacji w brutalną rzeczywistość codzienności to próba odpowiedzi na wyzwania współczesności. Poszukiwania opierają się na zadawaniu pytań dotyczących podstawowych doświadczeń ludzkiej egzystencji w kontekście działań społeczeństwa konsumpcyjnego i nadmiernej industrializacji.
Jedwabne tafle odnoszące się do wersetów biblijnej Księgi Rodzaju tworzą ciszę i atmosferę skupienia. Obrazy przedstawiają symbole Absolutu i doskonałości Zawieszone blisko siebie elementy pokazują motyw, wyłaniający się jakby z głębi, mroku czy chaosu.
Lekkość instalacji przy wejściu do przestrzeni galerii tworzy „okno” do innego świata. Przezroczyste płaszczyzny jedwabiu załamują światło, nieustannie przesuwając uwagę między sobą i otaczającą przestrzenią.
Alina Bloch w 1981 r. ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie z wyróżnieniem rektorskim na Wydziale Architektury Wnętrz w Pracowni Wystawiennictwa u prof. Jacka Damięckiego. Malarstwo studiowała u prof. Jana Lisa, a tkaninę artystyczną u prof. Wojciecha Sadleya. We wrześniu 2010 otrzymała stopień doktora sztuk plastycznych w dyscyplinie artystycznej: sztuki piękne. Obecnie pracuje w macierzystej uczelni na Wydziale Sztuki Mediów w Pracowni Malarstwa i Rysunku prof. Apoloniusza Węgłowskiego.
W 2007 otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w 2009 i 2011 stypendium Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawa na projekty realizowane w przestrzeni publicznej miasta. Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in.: 5 Międzynarodowe Biennale Akwareli w Mexico City (2002), w cyklicznej wystawie „ Warszawa w Wilnie” (2004), „Warszawa w Kijowie” (2004), „Warszawa w Ułan Bator” (2005), „Warszawa w Sofii”(2006), „Warszawa w Berlinie” (2006), Międzynarodowe Triennale Tkaniny w Łodzi (2010,2016). Zajmuje się malarstwem na jedwabiu oraz malarstwem olejnym. Realizuje malarskie instalacje w przestrzeni publicznej.
