Nagroda im. Jana Cybisa to najstarsze i najbardziej prestiżowe wyróżnienie w dziedzinie sztuk plastycznych w Polsce. Otrzymać ją może wyłącznie artysta żyjący, którego twórczość cechuje oryginalność i indywidualizm artystyczny. Nagroda ustanowiona została w 1973 r. przez Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków. Nazwiska laureatów Nagrody im. Jana Cybisa to panteon polskiej sztuki współczesnej.
Nagroda im. Jana Cybisa to najstarsze i najbardziej prestiżowe wyróżnienie w dziedzinie sztuk plastycznych w Polsce. Otrzymać ją może wyłącznie artysta żyjący, którego twórczość cechuje oryginalność i indywidualizm artystyczny. Nagroda ustanowiona została w 1973 r. przez Okręg Warszawski Związku Polskich Artystów Plastyków w celu uczczenia pamięci Jana Cybisa, którego twórczość artystyczna i działalność pedagogiczna wywarły duży wpływ na kształtowanie się polskiego środowiska artystycznego w powojennej Polsce. Jan Cybis był również głównym inicjatorem reaktywowania OW ZPAP po II Wojnie Światowej.
Nazwiska laureatów Nagrody im. Jana Cybisa to panteon polskiej sztuki współczesnej, obrazujący przekrój najważniejszych tendencji i wpływów w polskim malarstwie współczesnym w ostatnim 40-leciu.
Nagroda od 1981 roku przyznawana była corocznie. W okresie stanu wojennego, na skutek ograniczenia i w końcu rozwiązania ZPAP, tryb przyznawania nagrody przeniesiono do Stowarzyszenia Historyków Sztuki. Zmienił się również jej charakter – stała się nagrodą honorową, a jej jury składało się wyłącznie z dotychczasowych laureatów. Formą wyróżnienia stała się wówczas wystawa w warszawskiej galerii SHS, komunikaty o nagrodzie publikował Tygodnik Powszechny. Od 1989 r. Okręg Warszawski ZPAP stał się ponownie prawowitym mocodawcą Nagrody im. Jana Cybisa.