Nowa wystawa Thorstena Goldberga, niemieckiego artysty, który specjalizuje się w projektach sztuki w przestrzeni publicznej, jest próbą pokazania nieuchwytnych zjawisk natury. Artysta tworzy obiekty, rzeźby, projekcje, instalacje artystyczne, a także rysunki. Nawiązują one rozmaite relacje z otoczeniem, geografią, historią miejsca i grupą społeczną, dla której są przeznaczone. Wydarzenia, polityka, język formalny, otoczenie – wszystko to może oddziaływać na dzieło sztuki umieszczone w przestrzeni publicznej.
W Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, w Galerii „Oranżeria”, artysta prezentuje zestaw trzech głównych prac: „Neonowy Cumulus” („Neon Cumulus”) – świetlny obiekt skonstruowany z neonowych konturów i lustra, projekcję video „25 minut deszczu + drzewo bukowe” („25 min of rain + beech-tree”)– lustrzane odbicie wielkiego bukowego drzewa na mokrym chodniku, oblewanym deszczem oraz „Teren. Staw Rolina” („Terrain. Rolina Pond”) – topograficzny szklany model dna stawu Rolina, uzupełnionych mniejszymi obiektami, modelami i rysunkami. Wszystkie prace – amorficzne chmury, niewidzialne dno stawu, padający deszcz – próbują przedstawić nieuchwytne zjawiska przyrody.
Chmury, jako temat przedstawienia, interesują artystę od co najmniej 10 lat. Pierwsza z nich – neonowa, usytuowana nad rzeką w Lippstadt – powstała w 2009 roku. Następne, wykonane z białego błyszczącego tworzywa sztucznego, umieszczono na dziedzińcu Federalnego Ministerstwa ds. Wyżywienia, Rolnictwa i Ochrony Konsumentów w Berlinie oraz w Parku Rzeźby Fundacji Herberta Gerischa w Neumünster. Jeszcze jedna neonowa świeci zupełnie niedaleko Orońska – nad Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia”. Trudno o obiekt, który rzeźbiarskiemu utwardzeniu przeciwstawiałby się bardziej niż chmura. Autor stawia pomnik właśnie temu ulotnemu zagęszczeniu unoszących się w powietrzu cząsteczek wody, tej romantycznie postrzeganej powierzchni projekcyjnej ludzkich tęsknot. Neonowe kontury są rzeźbiarską reprezentacją rysunków chmur umieszczanych na średniowiecznych mapach. Są metaforą nieskończoności, wolności, pragnienia podróży i życia pozaziemskiego. Prace Goldberga pytają zarówno o specyficzne ukierunkowanie miejsca, jak i o indywidualne, historyczne i społeczne utopie, kryjące się za współczesnymi wyobrażeniami idylli: za pomocą chmur ludzie przenoszą się w marzeniach gdzie indziej, uciekają od rzeczywistości. Budują sobie „zamki w obłokach“, by umiejscowić tam iluzoryczne wyobrażenia i pragnienia. Te świetlne obiekty reprezentują też brak granic i wolność myśli.
Thorsten Goldberg Konstruując chmury
29 lipca 2017 r., o godz. 14.00
kurator: Eulalia Domanowska
Wystawa czynna do 22 października 2017
Źródło: http://www.rzezba-oronsko.pl
