Biografia:
1920-2007
Zdzisław Lachur urodził się 14 lipca 1920 r. w Zagórzu, obecnej dzielnicy Sosnowca. W tej miejscowości spędził dzieciństwo i pierwsze lata młodości, dorastając w miejscu, którego industrializacja wytworzyła całą mozaikę kultur i społeczności sąsiadujących ze sobą.
W czasie drugiej wojny światowej po raz pierwszy wykorzystał swój talent – jako dyrektor graficzny konspiracyjnej gazety „Odwet”. W latach 1945–1950 studiował malarstwo i grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u prof. Eugeniusza Eibischa. Jeszcze w trakcie studiów, w 1947 roku, wraz z kilkoma wizjonerami powołał do życia Eksperymentalne Studio Filmów Rysunkowych w Katowicach. Był to początek słynnej wytwórni w Bielsku-Białej. Lachur objął jej kierownictwo w pierwszych latach istnienia, stając się jednym z ojców polskiego filmu animowanego.
W 1955 r. przedstawił swoje prace na historycznej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale. Lachur został wyróżniony za obrazy o tematyce żydowskiej i okupacyjnej. Wkrótce na stałe przeniósł się do Warszawy. W stolicy powstała zasadnicza część jego prac w kilku cyklach tematycznych, które pochłaniały go przez resztę życia. Tutaj także ukształtował w pełni swoją technikę tzw. „starej ikony”, która stała się najważniejszym i docenianym na całym świecie formalnym wkładem artysty w malarstwo drugiej połowy XX. wieku.
Wziął udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, zarówno w Polsce, jak i zagranicą m. in. w Holandii, Izraelu i Niemczech. Otrzymał ponad pięćdziesiąt różnych nagród. Już w 1961 r. w uznaniu osiągnięć w malarstwie i grafice uhonorowano go nagrodą Ministra Kultury i Sztuki. Prace Lachura trafiły do wielu znaczących muzeów oraz instytucji na całym świecie. Są w zbiorach m.in. w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, InstitutYadVashem w Jerozolimie, Muzeum Holocaustu w Paryżu, Muzeum Narodowego oraz Wojska Polskiego w Warszawie. Dzieła artysty zakupili do swoich kolekcji m.in. George Harrison, Jacqueline Kennedy i Barbra Streisand, a także brytyjska rodzina królewska.
Artysta pomimo tych sukcesów pod koniec życia znalazł się w trudnej sytuacji życiowej. Nie zaprzestał jednak malować, zawsze pełen pomysłów na nowe obrazy i marzeń. Zmarł 29 grudnia 2007 r. w Warszawie.
