Opis:
Jadwiga Maria Jarosiewicz
“Światło w codzienności”
Wystawa w dniach 3-28 lutego 2023
Galeria Lufcik
Warszawa, ul. Mazowiecka 11A
Jadwiga Maria Jarosiewicz – malarka i scenografka, urodziła się w Przemyślu. Ukończyła Wydział Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, w pracowni prof. Czesława Rzepińskiego, oraz Podyplomowe Studium Scenografii pod kierunkiem prof. Andrzeja Kreutza Majewskiego. Posiada duży dorobek twórczy w obydwu dziedzinach. Jako scenograf zrealizowała ponad 100 premier głównie w teatrach operowych w Polsce i za granicą . Wiele projektów przygotowała dla Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie m.in. do „Halki” i „Śpiewnika domowego” Stanisława Moniuszki w reżyserii Marii Fołtyn. Współpracowała z Teatrem Polskim w Warszawie za dyrekcji Kazimierza Dejmka. Intensywne związki z teatrem nigdy nie przeszkodziły Jadwidze Marii Jarosiewicz uczestniczyć w życiu plastycznym. Wiodącym tematem jej malarstwa jest człowiek. Jest portrecistką ludzi i zwierząt. Zwraca się również ostatnio ku tematom sakralnym Swoje prace malarskie i scenograficzne prezentowała na około 60 wystawach indywidualnych. Jest związana twórczo z rodzinnym Podkarpaciem i Podkarpacką Zachętą – tutaj powstało wiele jej obrazów. Uczestniczy w plenerach malarskich w Boguchwale i Wiśniowej. Bierze udział w ważnych wystawach i aukcjach o charakterze charytatywnym. Prace artystki znajdują się w wielu kolekcjach prywatnych i muzealnych w Polsce i na świecie.
„Jadwiga Maria Jarosiewicz, znakomita malarka i scenografka, opętana jest muzyką. W jej twórczości, jest ona wszechobecna. Wystarczy powędrować wśród jej obrazów, projektów scenografii i kostiumów, żeby poczuć nie tylko drganie światła i barw, ale i usłyszeć dźwięk. Muzyczność tych obrazów (nie w sensie tematu, ale rozwibrowania twórczego artystki), robi wielkie wrażenie. Jadwiga swą kolejną wystawą zaprasza nas w niezwykłą podróż. W czasach zgiełku, jazgotu, dekonstrukcji, post-teatru, post-dramatu… pozwala zanurzyć się w świat delikatny i mądry. Jej obrazy, to nie tylko zachwyt nad światem, ale też próba zrozumienia kondycji ludzkiej. O tym przecież pisał w „Esejach” Tomasz Mann: „Czy wszelka m i ł o ś ć do człowieka to nie wyraz pełnego sympatii, braterskich uczuć zrozumienia jego prawie beznadziejnie trudnej sytuacji?” Tak, na tym podłożu istnieje patriotyzm ludzkości: kocha się człowieka dlatego, że jest mu ciężko – i dlatego że też jest się człowiekiem. Wystawa Jadwigi to piękna podróż dla wrażliwych i tych, którzy jak ona, muzyką są opętani. To właśnie dla nas maluje. Jej twórczość jest wówczas nie tylko signum epoki, ale zjawiskiem osobnym i oryginalnym.”
Józef (Żuk) Opalski
„Artystka jest doskonałą portrecistką. Prace te wyróżniają się wnikliwą analizą portretowanej osoby która zjawia się w obrazie jako element pewnej gry malarskiej a nie jako wizerunek o klasycznym charakterze. Godny podkreślenia jest fakt że pośród ogromnej gmatwaniny obecnych działań plastycznych, natłoku różnego rodzaju pomysłów, projektów i przeróżnych „izmów”, Jadwiga Maria Jarosiewicz potrafiła znaleźć własny, rozpoznawalny, niezwiązany z modą i krótkotrwałymi trendami język wypowiedzi artystycznej. Co świadczy o Jej autentyczności i odrębności w działaniach twórczych , popartych wiedzą i talentem. Bardzo cenię malarstwo Jadwigi i każde spotkanie z Jej pracami jest dla mnie ważnym przeżyciem artystycznym.”
Wiesław Ochman
