Opis:
Zdzisław Lachur – Pro memoria
Wystawa prezentuje wybrane, w części niewystawiane dotąd dzieła malarskie i rysunkowe wybitnego i oryginalnego twórcy Zdzisława Lachura (1920-2007) z zadaniem przypomnienia dorobku tego artysty w związku ze zbliżającą się setną rocznicą jego urodzin.
Na ekspozycję składają się obiekty powstałe w ramach czterech cykli tematycznych. Pierwszy z nich stanowią prace wykonane w zaplanowanej przez artystę serii „Tysiąca twarzy”. Drugi cykl obejmuje dzieła poświęcone tematyce religijnej – chrześcijaństwu i jego łączności z wiarą starotestamentową. Na trzeci składają się symboliczne w swoim charakterze wyobrażenia koni. Jednak najbardziej znaczący w dorobku artysty i w obecnej ekspozycji jest cykl dzieł pokazujących obraz żydowskiej społeczności w przedwojennej Polsce i późniejszą zagładę tej wspólnoty. Są one rodzajem wizualnego pamiętnika doświadczeń dzieciństwa i młodości spisanym indywidualnym językiem malarskim wypracowanym przez artystę. O wysokim poziomie artystycznym i niezwykłej uniwersalności tego przekazu świadczy obecność obrazów artysty w muzeach i kolekcjach na całym świecie.
Gościny pracom Zdzisława Lachura użyczył stołeczny oddział Związku Polskich Artystów Plastyków – warty podkreślenia jest fakt, że urodzony w Zagłębiu artysta przez ponad pięćdziesiąt lat mieszkał i pracował w Warszawie.
Wystawa będzie prezentowana od 25 listopada do 8 grudnia 2019 roku w Galerii OW ZPAP przy ul. Mazowieckiej 11A w Warszawie. Kuratorem wystawy jest historyk sztuki Blanka Wyszyńska-Walczak, partnerem jest fundacja Skarbnica Sztuki.
Biografia
Zdzisław Lachur 1920-2007
Zdzisław Lachur urodził się 14 lipca 1920 r. w Zagórzu, obecnej dzielnicy Sosnowca. W tej miejscowości spędził dzieciństwo i pierwsze lata młodości, dorastając w miejscu, którego industrializacja wytworzyła całą mozaikę kultur i społeczności sąsiadujących ze sobą.
W czasie drugiej wojny światowej po raz pierwszy wykorzystał swój talent – jako dyrektor graficzny konspiracyjnej gazety „Odwet”. W latach 1945–1950 studiował malarstwo i grafikę na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie u prof. Eugeniusza Eibischa. Jeszcze w trakcie studiów, w 1947 roku, wraz z kilkoma wizjonerami powołał do życia Eksperymentalne Studio Filmów Rysunkowych w Katowicach. Był to początek słynnej wytwórni w Bielsku-Białej. Lachur objął jej kierownictwo w pierwszych latach istnienia, stając się jednym z ojców polskiego filmu animowanego.
W 1955 r. przedstawił swoje prace na historycznej Wystawie Młodej Plastyki w warszawskim Arsenale. Lachur został wyróżniony za obrazy o tematyce żydowskiej i okupacyjnej. Wkrótce na stałe przeniósł się do Warszawy. W stolicy powstała zasadnicza część jego prac w kilku cyklach tematycznych, które pochłaniały go przez resztę życia. Tutaj także ukształtował w pełni swoją technikę tzw. „starej ikony”, która stała się najważniejszym i docenianym na całym świecie formalnym wkładem artysty w malarstwo drugiej połowy XX. wieku.
Wziął udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, zarówno w Polsce, jak i zagranicą m. in. w Holandii, Izraelu i Niemczech. Otrzymał ponad pięćdziesiąt różnych nagród. Już w 1961 r. w uznaniu osiągnięć w malarstwie i grafice uhonorowano go nagrodą Ministra Kultury i Sztuki. Prace Lachura trafiły do wielu znaczących muzeów oraz instytucji na całym świecie. Są w zbiorach m.in. w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, InstitutYadVashem w Jerozolimie, Muzeum Holocaustu w Paryżu, Muzeum Narodowego oraz Wojska Polskiego w Warszawie. Dzieła artysty zakupili do swoich kolekcji m.in. George Harrison, Jacqueline Kennedy i Barbra Streisand, a także brytyjska rodzina królewska.
Artysta pomimo tych sukcesów pod koniec życia znalazł się w trudnej sytuacji życiowej. Nie zaprzestał jednak malować, zawsze pełen pomysłów na nowe obrazy i marzeń. Zmarł 29 grudnia 2007 r. w Warszawie.
https://kurier365.pl/kultura/30133-warszawa-wystawa-–-zdzisław-lachur-–-pro-memoria.html
