W dniach 23.09 – 12.10 w Centrum Promocji Kultury przy Podskarbińskiej 2 w Warszawie będzie można oglądać wystawę Jacka Gowika “Struktura pejzażu”. Wernisaż odbędzie się 23.09 o godzinie 18:00.
Jacek Gowik
STRUKTURA PEJZAŻU
Jacek Gowik to artysta obdarzony niezwykłą intuicją malarską, ciągle poszukujący nowych form wyrazu. Wobec powszechnego dziś relatywizowania istotnych niegdyś w sztuce wartości tworzy z żarliwością i determinacją. W jego malarstwie oszczędność środków wyrazu, format poszczególnych obrazów, ich kolorystyczna aura – są zespołem impulsów sprzyjających budowaniu i wyzwalaniu określonych stanów emocjonalnych. W abstrakcyjnych kompozycjach Jacka Gowika uwięziona jest cała skala dramatycznych napięć i trudnych artystycznych decyzji.
W najnowszych pracach możemy zaobserwować eliminację szczegółu, doprowadzenie kompozycji do elementarnego poziomu
znaku, jakim artysta porozumiewa się z widzem. Umiejętnie zastosowane sprawiają, że widz musi ulec określonemu stanowi
emocjonalnemu, sugerowanemu przez artystę. Abstrakcyjne kompozycje z precyzyjnie zaprojektowaną strukturą linii, barw
i kształtów zawierają pewną istotną dla ich interpretacji myśl. Świat kreowany w obrazach Jacka Gowika przekazuje pewien rodzaj tęsknoty za harmonią. Budzi zaciekawienie i wciąga w swoją przestrzeń kompozycji, zaskakującej prostotą form. Artysta prowadzi poszukiwania dotyczące samej materii malarskiej, zestawień powierzchni chropowatej i gładkiej, uzupełnionej wibracją ornamentalnych kształtów budowanych wyrazistym śladem rytmu narzędzia oraz delikatnie malowanych płaszczyzn obrazu. Obraz staje się dla niego miejscem poszukiwania tajemniczej atmosfery, skłaniającej do myślenia o otaczającym świecie poprzez zagadkowość obrazu. Również pewien rodzaj tęsknoty za wyciszeniem i refleksją jest stale obecny w jego twórczości. Świat kreowany w obrazach Gowika budzi zaciekawienie i wciąga w malarską przestrzeń kompozycji nie narzucając się zbędną dynamiką, ale także nie nudząc monotonią. Z drugiej strony patrząc na rodzaj ekspresji, na materię malarską, na kolor i strukturę kompozycji – warto mieć świadomość, że artysta niczego sobie nie ułatwia wręcz przeciwnie stawia sobie cele coraz trudniejsze, podejmując ryzyko w równym stopniu dotyczące treści jak i formy płócien – od wielkoformatowych do kameralnych.
Budując własną formę, stosując oryginalne środki wyrazu Jacek Gowik daje świadectwo trudnego poszukiwania prawdy pomiędzy istotą sztuki intelektualnej a zmysłowej. Wymiar zmysłowy tej sztuki to próba przekazania widzowi uczuć i atmosfery towarzyszącej powstawaniu dzieła. Wymiar intelektualny odwołuje się od tradycji malarstwa abstrakcyjnego, jego funkcji estetycznych i dekoracyjnych. W obrazach artysty formy abstrakcyjne zbudowane są z wielką starannością i rozmysłem. Całość oparta jest na symbiozie formy organicznej z abstrakcją geometryczną. Tak, więc logika i zmysłowość, dwie przeciwstawne siły ścierają się w pracach artysty. Całość podporządkowana jest nadrzędnemu celowi, jakim jest dążenie do syntezy malarskiej formy. Pionowy format większości kompozycji porządkuje malarską przestrzeń podzieloną poziomymi pasami kontrastujących barw. Sugerują one podział na trzy elementarne żywioły wodę, ziemię i powietrze. Materia malarskiej faktury jest zróżnicowana od mięsistych impastów grubo kładzionej farby po delikatne stonowane barwy opisane subtelnym modelunkiem.
Czasem kompozycje ograniczają się do jednej tonacji – błękitów, sepii, różu czasem operują silnym kontrastem barw. Porządek
plastyczny obrazów Jacka Gowika wyznacza podstawowy trójgłos barwny rozłożony na powierzchni kompozycji. Granaty
zderzone z nasyconymi brązami i głębokimi szarościami w jednych obrazach w innych sepie zestawione są ze szmaragdowymi i ciemnobłękitnymi tonami. Wysublimowana gra kolorystyczna ma szczególne znaczenie. Ma walor stwarzania nowej formy malarskiej. Można powiedzieć, że są to tradycyjne znaki spontaniczności malarskiego gestu od ponad stu lat stosowane w sztuce. W obrazach Gowika z rozwiązaniami kolorystycznymi współdziałają układy linearne. W dynamicznych spiętrzeniach wibrujących linii i kresek wyczuwamy ruch nadany im przez artystę podczas pracy nad obrazem. Trudno nad tym ruchem zapanować gdyż opalizujące barwy i złudne światłocienie efekt ten potęgują.
Sztuka Jacka Gowika jest bardzo osobista, a nawet intymna, lecz niestarająca się być hermetycznie zamknięta i niedostępna
– wręcz przeciwnie artysta chce się dzielić z widzem zawartymi w niej intencjami. Dlatego jego malarstwo daje zadowolenie:
przyjemność poznawania, odkrywania i odczuwania wartości artystycznego przekazu. Świat kreowany w obrazach Jacka
Gowika wnosi nową wrażliwość i nowe spojrzenie na abstrakcyjne kształty, poparte dyscypliną artystycznego warsztatu. Każdy
z widzów tworzy znowu obraz, który zostaje w nim poprzez skojarzenia, poprzez wyobraźnię, bo ta tworzy swój styl.
Najcenniejsze w obrazach artysty jest to, że potrafi z jednego motywu stworzyć cały pejzaż uczuć i emocji, intensywnych
a jednocześnie subtelnych. Jest w tym malarstwie miejsce na powroty do tradycji sztuki abstrakcyjnej, jest i miejsce na opisywanie świata według własnego odczucia i własnej wrażliwości. Głównym celem artysty jest stworzenie sugestywnego, inspirującego w odbiorze i atrakcyjnego wizualnie obrazu. Do tego potrzeba malarskiej intuicji, wizji i wyobraźni, by stworzyć dzieło niebanalne, odnaleźć mistyczny przekaz w samej strukturze koloru. Jacek Gowik daje nam, widzom możliwość obcowania ze sztuką wieloznaczną i inspirującą.
Zbigniew Pindor, w sierpniu 2017 r.
Jacek Gowik
Urodzony 06.06.1955 r.
Studia ASP w Warszawie 1976 r. – 1980 r.
Dyplom z wyróżnieniem 1980 r. w pracowni prof. Jacka Sienickiego
Wystawy:
1980 r. – wystawa zbiorowa „DYPLOMY 80” Zachęta, Warszawa
1985 r. – wystawa indywidualna Galeria Zapiecek, Warszawa
1986 r. – wystawa indywidualna Galeria Zapiecek, Warszawa
1987 r. – wystawa indywidualna Galeria Sztuki Współczesnej, Łódź
1988 r. – wystawa indywidualna BWA, Tychy
1988 r. – wystawa indywidualna BWA, Bytom
1988 r. – wystawa zbiorowa ARSENAŁ, Warszawa
1988 r. – wystawa indywidualna Galeria Sztuki Współczesnej, Monachium
2010 r. – wystawa zbiorowa Muzeum Nocy przy Galerii van Golik, Warszawa
2010 r. – wystawa indywidualna w Galerii van Golik, Warszawa
2014 r. – wystawa zbiorowa Abstrakcja, Dom Artysty Plastyka Warszawa
2016 r. – wystawa zbiorowa Trzy wymiary, Dom Artysty Plastyka Warszawa
2017 r. – wystawa indywidualna Pejzaże wewnętrzne, Dom Artysty Plastyka Warszawa
2017 r. – wystawa zbiorowa Real 3, Galeria Antresola w Muzeum w Koszalinie
Adres mail: jacek.g@kanongraf.com
