Opis:
Mariusz Woszczyński
Urodził się w 1965 r. w Warszawie. Ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Warszawie. W latach 1985-1990 studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w pracowni prof. Rajmunda Ziemskiego. W latach 1990-1994 był asystentem w pracowni malarstwa prof. Teresy Pągowskiej oraz w pracowniach rysunku i w pracowni rzeźby na Wydziale Grafiki. Od 1996 r. pracuje na Wydziale Rzeźby w pracowniach rysunku prof. Zofii Glazer -Rudzińskiej oraz prof. Jacka Sienickiego. Od 2005 r. prowadzi pracownię rysunku i malarstwa. Profesor (2015).
Brał udział w wielu wystawach zbiorowych i problemowych w kraju i za granicą. Wystawy indywidualne w Polsce (m. in.: Galeria Dziekanka, Galeria Promocyjna, Galeria P. Nowickiego, Galeria Krytyków Pokaz, Galeria Kordegarda w Warszawie, Muzeum Kresów w Lubaczowie, Kasztel w Szymbarku, Mała Galeria w Nowym Sączu) oraz Chile, Francji i Niemczech. Studia uzupełniał za granicą w Ecole d’Art et Architecture w Marsylii, w Kunstakademie w Düsseldorfie (1994-1996) oraz w Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych la Cambre i Wolnej Szkole RHoK w Brukseli (1998). Nagrody: Grand Concours Internationale de Peinture, Musee 2000, Luksemburg (1990); I nagroda w konkursie “Warszawska Grafika Miesiąca” (listopad 1994); wyróżnienie w XXXIII Ogólnopolskim Konkursie Malarstwa “Bielska Jesień”, Bielsko-Biała (1997); I nagroda w konkursie rysunkowym ZPAP, Warszawa (1997); nagroda kwartalnika Exit, Nowa Sztuka w Polsce, Warszawa (2006).
W mojej pracy i praktyce malarskiej spotykają się dwa nurty. Pierwszy to praca oka, obserwacja rzeczywistości, można rzec ,,myślenie” okiem. Drugi nurt stanowi zapis bogaty w treści (czasem niemalarskie) zanotowany w kompozycji, to materiał do działań formalnych, do gry plastycznej w obrazie malarskim czy rysunkowym. Stąd następuje połączenie myślenia zmysłowego, emocjonalnego z abstrakcyjnym porządkiem obrazu.
Najistotniejsza jest praktyka. To ona powoduje, że wszelkie zauważenia, przemyślenia wsparte intuicją, zastosowane w działaniu malarskim zaczynają grać ,,pierwsze skrzypce” i stają się również częściowo czytelne w obrazie dla potencjalnego widza. Malarz powtarza pewne ,,błędy”, ich pokonywanie daje możliwość rozwinięcia plastycznych wartości w obrazie. A on ,,ożywiony” rozwija się wpierw dla malarza, w pracy, po wielu żmudnych zabiegach, autorskich korektach, warsztatowych działaniach nabiera wagi i wtedy ,,zobiekywizowany” staje się kompozycją dla odbiorcy.
– Mariusz Woszczyński
