Anna Forycka-Putiatycka
Ukończyła wydział Architektury Wnętrz PWSSP w Poznaniu, gdzie uczęszczała do pracowni malarskiej prof. Tadeusza Brzozowskiego i prof. Andrzeja Kurzawskiego oraz pracowni wystawienniczej Stanisława Zamecznika. Kształciła się również na UMK w Toruniu na Wydziale Konserwacji Zabytków. Zajmuje się malarstwem, jest magistrem sztuki, wieloletnim członkiem Związku Polskich Artystów Plastyków oraz IAA/A/AP – UNESCO. Brała udział w 35 wystawach indywidualnych i 270 zbiorowych. Jej obrazy znajdują się w instytucjach państwowych i zbiorach prywatnych w kraju i na świecie.
Zajmuje się malarstwem, ale również grafiką. Wiele czasu poświęciła monotypii, chcąc przywrócić rangę tej dziedzinie sztuki pozostającej na pograniczu malarstwa i grafiki. Zainteresowania grafiką nawiązują do jej korzeni i tradycji rodzinnych, tak brutalnie przerwanych przez “utopię przy władzy”. Jest wnuczką i córką byłych właścicieli “Zakładów Graficznych M. T. Putiatycki ” w Poznaniu, które wydawały książki, mapy, przewodniki, plakaty, galanterię papierniczą. Z tej firmy rodzinnej, działającej w pierwszej połowie XX wieku , pozostało tylko wspomnienie, gdyż została ona zlikwidowana przez ówczesne władze komunistyczne. – „Zajmując się grafiką pragnę, jak tylko potrafię, oddać hołd mojemu Ojcu i Dziadkowi, aby przypomnieć ich trud włożony w rozwój naszej Kultury Narodowej”.
Obecna wystawa obejmuje prace graficzne wykonane w różnych technikach począwszy od grafiki warsztatowej (linoryt, akwaforta z akwatintą) do fotografii i grafiki cyfrowej. Wszystkie grafiki sygnowane są stemplem suchym, z symbolem jednorożca : Licorne *ANNA *FORYCKA*PUTIATYCKA*
Inspiracje twórcze w malarstwie i grafice Anny Foryckiej-Putiatyckiej
Anna Forycka-Putiatycka jest artystką z solidnym dorobku twórczym. Pochodzi z rodziny o korzeniach arystokratycznych, ukształtowanych na polskiej kulturze i sztuce. Urodziła się w Puszczykowie, gdzie tematy dotyczące kultury, sztuki, fotografii czy filmu dominowały wśród stałych gości salonu: przedstawicieli rodów Radziwiłłów, Czartoryskich, Platerów, które władze skoszarowały pod Poznaniem. Jest córką i wnuczką byłych właścicieli poznańskich Zakładów Graficznych M.T. Putiatycki. Jej Mama, Maria Putiatycka, z domu Mogielnicka, primo voto Iwaszkiewicz, studiowała na warszawskiej ASP; Ojciec studiował w uczelniach niemieckich (Lipsk) i francuskich (Grenoble).
Artystka zdobyła solidne wykształcenie: najpierw w Liceum Sióstr Niepokalanek w Szymanowie pod Warszawą, później, latach 1967-1977, studiowała w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu na Wydziale Konserwacji Zabytków (skąd wyniosła zamiłowanie do gotyku i sztuki średniowiecznej), wreszcie w PWSSP w Poznaniu, gdzie zrobiła Dyplom z zakresu Projektowania Artystycznego i uzyskała stopień magistra na Wydziale Architektury Wnętrz u profesora Stanisława Zamecznika. W okresie studiów debiutowała w Pracowni Malarskiej Tadeusza Brzozowskiego; była też związana ze Rektorem Uczelni Stanisławem Teisseyrem, znakomitym malarzem i organizatorem, Prezesem i założycielem powojennego ZPAP.
Anna Forycka-Putiatycka jest wieloletnim członkiem ZPAP i członkiem IAA/AIAP-UNESCO. Swoją twórczość graficzną rozpoczęła od monotypii; później zajęła się grafiką warsztatową: linorytami, sitodrukiem, akwarelami, ikonami, ale największą jej pasją pozostaje malarstwo olejne, w którym podejmuje tematy ogrodów, pejzaży, marynistyki, abstrakcji.
Artystka, przez jakiś czas przebywała w Londynie i w Paryżu, gdzie doskonaliła swój warsztat artystyczny. Po powrocie do Polski i odchowaniu pięciorga dzieci odzyskała (spod „kwaterunku”) dom rodzinny na Saskiej Kępie w Warszawie, gdzie przez wiele lat prowadziła, wraz z mężem, Salon Artystyczny, a w lokalu przy Placu Przymierza Galerię Licorne.
Pod jej kierownictwem powstał projekt Grupy Twórczej Symfonia, który od 15 lat prowadzi przy Okręgu Warszawskim ZPAP. Grupa zajmuje się malarstwem inspirowanym muzyką, jak również ogólnie pojętą „ Syntezą sztuk”. Grupa skupia obecnie znanych i cenionych malarzy warszawskich.
Artystka otwiera rokrocznie w maju swoją pracownię malarską, gdzie podczas Święta Saskiej Kępy, zaprasza do ogrodu znanych artystów malarzy, grafików, rzeźbiarzy, krytyków i historyków sztuki.
Jednym z ulubionych tematów twórczości Anny Foryckiej-Putiatyckiej są katedry, głównie gotyckie. Powiada, że katedra jest dla niej symbolem wielkości i wiary łączącym ducha ze światem ziemskim. Jej pierwsze prace poświęcone katedrom, to cykl monotypii pod tytułem „gotyk leśny”.
Artystka wystawiała swoje prace na ponad 300 wystawach indywidualnych i zbiorowych w kraju i zagranicą; jest laureatką i finalistką wielu prestiżowych konkursów i wystaw. Jak pisała dr Dorota Lekka w swojej recenzji:
„…Obrazy Anny Foryckiej-Putiatyckiej przepełnione są silnymi emocjami i intensywnością przeżyć. Nasycone barwy tętnią życiem, a ekspresja wykonania zachwyca wrażeniowością i pobudza do działania. Zrównoważenie przychodzi w obrazach o melancholijnym wydźwięku, gdzie intensywność barw przygasa na rzecz wprowadzenia w tajemnicę smutku. Dzieła te są emanacją doświadczeń Artystki, a w świecie tych obrazów naczelne miejsce ma przyroda, przez pryzmat której Artystka opowiada swoje przeżycia”.
z katalogu wystawy „Moja dusza jak lawa”
dr Dorota Lekka – historyk sztuki
